Notatki SMiC - Zadanie klasyfikacyjne

Główne dziedziny magii:

zaklęcia
eliksiry
zielarstwo

Zaklęcia:

a) lecznicze:

Rennervate - ozywia osobe oszołomioną, budzi z omdlenia.
Finite - jest to zaklęcie, które powoduje niwelujące działanie poprzez rzuconego. Skutkuje to znikanie lub rozpryskiwanie się metalowych przedmiotów lub uzdrawia osoby poszkodowane.
Episkey- eliminuje niezbyt duże obrażenia np. złamanie nosa lub palca.
Anapneo - zaklęcie, które udraźnia drogi oddechowe, można go użyć przy zadławieniu.
Ferula - opatruje uszkodzenia ciała
Alius Cretum - zaklęcie powoduje, że poparzenia znikaja.
Chorea Demoro - powoduje, że nogi będą zatrzymywać się w określonym miejscu.
Tergeo - polega na usunięciu krwi z krwawiącej rany.

b) szkodzące człowiekowi:

Sectusempra - polegające na cięciu ciała ofiary.
None Manus - jest to zaklęcie które polega na tym, że osoba na którą rzucimy owe zaklęcie traci ręce, po okresie 5 dni odrastają jej.
Avada Kedavra - jest to zaklęcie uśmiercające (powoduje zabijanie na miejscu ofiary), najgroźniejsze zaklęć, jego efekt jest nieodwracalny.
Cruciatus (Crucio) – jest to zaklęcie które powoduje, że ofiara odczuwam wielki ból, to wszystko może doprowadzić do zmian psychicznych.
Imperius (Imperio) – jest to zaklęcie które polega na przyjęciu kontroli nad innym stworzeniem, istotą.
Paralisys - jest to zaklęcie paraliżujące. Zostało wynalezione przez Irryga Delatone we Francji XIV wieku.
Diffindo - zaklęcie, które polega na przecinaniu rośliny.
Sorris - zaklęcie, które polega na wypalaniu oczu ofierze.
Furnunculus - jest to zaklęcie powodujące parzenie. Będzie polegać na tym, że wróg będzie obrastać grzybami. Działa ono na ludzi.
Densaugeo - wydłuza zęby.
Petrificus totalus - pierwszy raz było użyte przez Hermione Granger, po to aby doprowadzić do ochrony jej miejsca pobytu razem z Harrym Potterem i Ronem Weasleyem. Użycie pierwszy raz tego zaklęcia zostało opisane w VII tomie powieści Harrego Pottera. Jest to zaklęcie, które polega na znieruchomieniu całego ciała określonej ofiary. Jest to sparaliżowanie ofiary. Wygląda jak głazik.
Zaklęcia z pojedynków [negatywnie na człowieka].

Eliksiry:

a) lecznicze - należą do eliksirów pożytecznych. Te eliksiry leczą oraz wspomagają samopoczucie.

Eliksir leczący rany

Napój leczący z czyraków

Eliksir Wiggenowy
Antidotum na odpadanie kończyn i zanik kości
Eliksir Pieprzowy
Eliksir Normalig - polega na tym, że wyniku wypicia eliskiru osoba wróci do poprzedniego stanu. Musimy zaznaczyć, że w sytuacji zmniejszenia to powiększy go.
Wywar Dekompresyjny
Eliksir Słodkiego Snu – posiada podstawowe działanie, jest to eliksir stary a jednakże nadal się je go stosuje. Jego działanie to: szybkie zaśnięcie. Właśnie jest to eliksir, który będzie powodować po spożyciu głęboki i bardzo twardy sen. Najczęściej zażywają go osoby: chorę, cierpe na bezsenność oraz dzieci, które posiadają problemy ze snem. Sposób spożycia: doustnie → można nim nasączyć określony posiłek lub dodać do napoju. Musimy również zaznaczyć Eliksir Słodkiego Snu ma zastosowanie również w szpitalach. Po skosztowaniu owego wywaru nie będziemy mieli żadnych snów, koszmarów. Osoba, która dokonała spożycia eliksiru będzie spała kilka godzin spokojnie. Jest to dość gęsty eliksir o barwie fioletowym. Zapach: przyjemny, nie kiedy będzie się nam kojarzyć z zapachem cynamonu. Eliksir, który powoduje natychmiastowe zaśnięcie. Wywar, który powoduje głęboki i twardy sen. Jest podawany osobom chorym, cierpiącym na bezsenność i małym dzieciom mającym problemy ze snem. Można podawać go doustnie nasączyć nim jakiś pokarm lub dodać do napoju. Eliksir Słodkiego snu podaje się w szpitalach. Po jego wypiciu nie ma się żadnych snów. Działanie i dawkowanie: Podawany w ilości kilkudziesięciu mililitrów sprawia, że osoba, która go spożyła śpi spokojnie przez kilka godzin. Podczas owego snu nie posiada się żadnych koszmarów. Właściwości: Dość gęsty, fioletowy Eliksir o przyjemnym, kojącym zapachu cynamonu.

Eliksir Energii

Właściwości:
kolor czerwony, zapach nic nie wiadomo

Działanie:
Dodaje ludziom energii
Jednorazowo możemy spożyć tylko jeden kubek owego eliksiru. Działa kilka godzin.

b) trucizny - które powodują stany chorobowe lub śmierć

Eliksir Vaninga
Trucizna koszmarnego snu
Wywar zywej śmierci
Trucizna szybka śmierć
Eliksir Roweny Ravenclaw

Wynalazła truciznę, która wywołuje wypluwanie swoich wnętrzności i żołądka. Człowieka po wypiciu eliksiru zaczyna się z niego wydobywać się lekka błękitna mgła. Jest to silna trucizna, która jest zakazana przez Ministerstwo Magii.

Eliksir Helgi Hufflepuff

Odkryła antidotum na truciznę Rowena Ravenclawa. Działanie tego eliksiru powoduje zwalczanie bólu brzucha i wymioty. Czyli nie działa tylko na truciznę Rowena, a także posiada inne działanie. Eliksir po sporządzeniu powinien przybrać barwę słonecznikową.

Zielarstwo

a) lecznicze

Lipa - Należy do drzew lipowych. Pień rośliny to zazwyczaj z odrostami u podstawy. Kora: ciemnoszara lub brunatna. Owoc: od 1 do 3 orzechów. Długowieczne drzewo strefy umiarkowanej półkuli południowej. Liście sercowate, najczęściej pojedyncze. Kwiaty żółtawobiałe, wonne, miodajne, w baldachogronach. W Polsce występuje w lasach szerokolistnych i drobnolistnych. Drewno obu gatunków miękkich i lekkich. Kwiaty są cennym surowcem farmakologicznym. Lipę sądzi się za głównie jako drzewo alejowe. Z gatunku obcym m.in. tzw. lipy krymską, lipy węgierską oraz lipy amerykańską.
Liść laurowy - Ma zastosowanie w stanie dzikim. Na terenie Azji, Europy, Afryki i Ameryki. Liście: szerokość do 3 cm, długość: 10 cm. Zawiera charakterystyczny zapach. Kwiaty: barwa żółta 4 – 6 sztuk.

Lulek czarny - Już w średniowieczu czarodzieje i czarownice hodowały Lulka. Była to wówczas pospolita roślina. Niestety w tych czasach jest już zapomniana. Lulek czarny był bardzo pożądaną rośliną. Jego łacińska nazwa to: Hyoscyamus Niger. Lulka używano do leczenia bólów (tych o podeszłym wieku) i reumatyzmu. Z lulka robi się taki krem [magiczną pastę]. Był to taki lek, który był wcierany w ramiona, który powodował posiadał wrażenie unoszenia się w powietrzu [lewituje]. W dzisiejszych czasach lulka można spotkać w okolicach starych domów, zamków, na bezdrożach i w takich klimatach, niezamieszkanych już. Lulek może osiągnąć nawet 80 cm wysokości [mniej niż korzeń mandragory], ma jajowate liście, kwiaty są ciemnożółte z fioletowym użytkowaniem [ciemne, brudny kolor], łodyga jest owłosiona i lepka. Kwiaty mają różne odcienie. Lulek rośnie tylko w lato. Kwitnie od czerwca do końca sierpnia. Nie występuje w HP. Stosował go Adam Mickiewicz. Po dziś dzień produkuje się specjalne maści z tej rośliny, choć nie są one już tak często wykorzystywane jak kiedyś (stosowana do wcierania w okolicy ramion, która dawała ona miłe uczucie unoszenia się w powietrzu).

Anyz - Jest to gatunek rośliny, który jest zaliczany do rodziny cytryncowatych. Występuje z południowo-wschodniej Azji i jest tam uprawiany. Wysokość: 8 m. Ma niewielkie stosowanie w lecznictwie. Głównie jest to zastosowanie w przyprawach. Wysuszone owoce biedrzeńca anyżu, inna ich nazwa to biedrzeniec. Owoce i olejek anyżowy są stosowane w lecznictwie i przemyśle spożywczym.

Konwalia majowa (Convallaria majalis) to gatunek byliny. Uznaje się ją za roślinę lecznicą, jednakże ma ona również właściwości trujące. W Chinach stosowano ją na dolegliwości związane z sercem. Gdy miejsce jej kwiatów zastępują jagody, trzeba na nie szczególnie uważać, zwłaszcza gdy roślina ta rośnie w ogrodach. To właśnie one zawierają truciznę, która może doprowadzić nawet do śmierci.

Imbir (Zingiber) pochodzi z rodziny imbirowatych. Ma właściwości lecznice. Stosowany często na problemy z trądzikiem wśród nastolatków. Uznawany również jako najstarsza przyprawa.

Bratek bądź fiołek (nazwy używane zamiennie) pochodzi z rodziny fiołkowatych. Używany najczęsciej jako roślina ozdobna. Wyciągi z tych roślin są skłądnikami preparatów leczniczych, a także może znaleźć je w wielu kosmetykach.

Cebula zwyczajna (Allium cepa), a właściwie to czosnek cebula. Powszechnie używamy jednak określenia samej cebuli. Obecnie nie występuje dziko. Ma włąsciwości lecznicze, m. in. wspomaga ona naszą odporność, a także pomaga w problemach z gardłem. Wytwarza się z jej soków syropy.

Dyptam (Dictamnus) to składnik wielu eliksirów. Jest on rośliną silnie aromatyczną. Zawiera olejki eteryczne, alkaloidy oraz kumaryny (organiczne związki chemiczne charakterystyczne dla roślin. Mają przyjemny zapach). Można go spotkać w wielu ogrodach, gdyż ładne kwiaty powodują, iż uznaje się go również za roślinę ozdobną. Wykorzystywany w perfumerii.

b) szkodliwe i trujące

Wymiotnik prawdziwy (Carapichea ipecacuanha) jest to gatunek wiecznie zielonego połkrzewu, który nalezy do rodziny marzanowatych. Zaliczana do roślin trujących. Z korzeni mozna otrzymać emetynę, czyli związek wykrztuśny oraz wymiotny stosowany niegdyś w medycynie do zwalczania zakazenia wywołanego chorobotwórczym pierwotniakiem.

Tojad mocny (łac. Aconitum firmum) - jest to roślina górska, jest ona hodowana w ogrodach. Tojad zawiera truciznę akonitu, który znajduje się w korzeniu, liściu i kwiatu. Tojad mocny jest to roślina bardzo trującą. Uważana najbardziej trująca w Europie. Trucizna dociera do naszego ciała w momencie zerwania. Może spowodować zapalenie, a także zatrucie. Można również wspomnieć, że w momencie kiedy dochodzi do błędnego spożycia korzenia tej rośliny zamiast innej rośliny np. selera, chrzanu dochodzi do śmierci. Nie kiedy można przez pomyłkę zastosować tą roślinę do sałatek. Jego zastosowanie można zaobserwować w naszych komórkach mięśnia sercowego i błony komórek nerwowych. Dochodzi do porażenia nerwów ruchowych. Można również zauważyć pobudzenie ofiar, kolejno dochodzi do paraliżu nerwów czuciowych. Na końcu dochodzi do porażenia ośrodka oddechowego. Skutkiem tego wszystkiego będzie zatrzymanie czynności serca i śmierć.

Zimownik jesienny (łac. Colchicum autumnale) - Substancje czynne – kolchicyna.

Objawy zatrucia:

Silne zatrucia żołądkowo – jelitowe,
Niewydolność krążenia,
Dochodzi do uszkodzeń układu krwionośnego [można zauważyć zaburzenia hematologiczne, które utrzymują się u człowieka w ciągu 4 – 5 dni od zatrucia].

Substancja o nazwie Kolchicyna która występuje w tej roślinie posiada silną trucizne komórkowo – mitotyczną. Właśnie ona będzie powodować zniszczenie w układzie krwionośnym człowieka. Można wspomnieć ilość śmiertelna tej rośliny to więcej niż 7 mg [czyli są to 2 nasiona zimowitu – mogą spowodować śmierć człowieka].

Objawy zatrucia zimowitem jesiennym to:

Ból w jamie ustnej,
Ból w przełyku,
Można zauważyc problemy w połykaniu,
Nudności,
Wymioty,
Biegunka [występuje ona w stopniu intensywny i w szybkim stopniu może doprowadzić do odwodnienia organizmu],
Bóle brzucha, które dochodzą nawet do kolki,
Dyselektrontemia,
Spadek ciśnienia tętniczego [skutek dyselektrontemii],
Wstrząs hipowolemiczny,
Tachykardia,
Również można zauważyć niewydolność serca,
Dochodzi do uszkodzeń wątroby,
Niewydolności nerek – w stopniu ostrym,
Widocznych zaburzeń neurologicznych – jest to efekt polineuropatii obwodowej,
Dochodzi również do dolegliwości ze strony układu krwionośnego – dotyczy to linii komórek szpiku,
Można poniekąd zauważyć problemy w krzepnięciu krwi, skazy krwotocznej,
W okresie 2 – 3 tygodni zauważymy, ze włosy ofiary zaczynają wypadać.